Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Πο
σειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει
τη δύκτυλη θάλασσα και
τη γύρα, τα ?
?πο??α του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε
τη βιωτικότητα και
τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημ
ιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Πο
σειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλ
σεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε
τη βιωτικότητα και
τη δράματική δύναμη, ενώνοντας
τη θάλασσα και το νυκτορ
ράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.